Rariteit | Aurora (1957)

Met zijn gesmolten, gezwollen uiterlijk, weet deze rariteit goed verborgen te houden dat het hier eigenlijk één van de eerste experimentele veiligheidsvoertuigen ooit is, ontwikkeld door de katholieke priester Alfred A. Juliano. Hij bedacht een carrosserie van glasvezel die deuk-, roest- en corrosiebestendig was en de auto had een getint, plastic “astrodome” dak. De Aurora had ook hydraulische ingebouwde krikken en natuurlijk waren er veiligheidsgordels, een rolkooi, een gewatteerd instrumentenpaneel, zijdelingse botsingsbeugels en een inklapbare stuurkolom. Maar het meest innovatief was dat de stoelen naar achteren konden draaien bij een dreigende botsing. De carrosserie van het prototype was op een grotendeels houten constructie bevestigd, gebouwd op het chassis van een Buick uit 1953. Dat de auto onderweg naar de onthullingceremonie vijftien keer kapotging en uiteindelijk veel te laat achter een takelwagen arriveerde deed de zaak geen goed. Tot overmaat van ramp werd Juliano ervan verdacht kerkelijke donaties voor zijn project te hebben gebruikt, waarop hij de kerk verliet. Ook zijn project strandde na dit ene exemplaar.