Mijn 850 en ik: we zien wel waar het ‘schip’ strandt

De vorige keer hebben de lezers van dit mooie blad kennis kunnen nemen van mijn onzekerheden en barrières rondom het beginnen van een restauratie- of sleutelproject. Alhoewel ik deze nog steeds ervaar, heb ik toch de stap genomen. Onder mom van ‘we zien wel waar het schip strandt’ heb ik in september een gele Seat (lees Fiat) 850 Especial op de kop getikt. Een simpele auto om mee te beginnen, volgens mijn eigen onderzoek. Ik ben er maar wat blij mee! Met het geld van mijn verkochte elektrische fiets (van het tenenkrommende VanMoof), heb ik de Seat kunnen financieren. De beste investering die ik maar kon maken aangezien ik nu, naast het beginnen van mijn hobby, weer gewoon fit wordt van het trappen op een degelijke, ‘normale’ fiets. Die elektrische dingen zijn ook nog gevaarlijk, als ik mijn broertje (dokter in spé) mag geloven. Veel mensen met hoofdletsel melden zich wekelijks op de intensive care. Gelukkig is mijn Seat uit 1972 wel van alle veiligheidsvoorzieningen voorzien…